Historia dzieje się na naszych oczach. Codziennie gdzieś na świecie trwają konflikty i krwawe starcia, wciąż wybuchają nowe. Programy informacyjne każdego dnia ukazują miejsca ogarnięte wojną. Widzowie, oglądający dramatyczne przekazy, często nie zastanawiają się jak reporterzy zdobyli informacje lub jak powstały zdjęcia. Marek Czunkiewicz w swoim zbiorze reportaży "Teatr wojenny. Reportaże. Gruzja, Smoleńsk, Majdan" opisuje kulisy niebezpiecznej pracy wojennych reporterów. Niepewność, ryzyko i kule latające nad ich głowami to dla nich dzień powszedni - ale o tym nie wspominają telewizje.
 |
| Tbilisi, Gruzja, 12 sierpnia 2008 roku.Trwa wojna rosyjsko-gruzińska. Silna, wojskowa ochrona prezydentów na wiecu przed parlamentem. |
Gruzja, Majdan i Katyń - wszystkie te wydarzenia opisywały mass media. Wiele osób pamięta telewizyjne relacje i twarze reporterów. W przekazach nie było jednak miejsca na szczegóły. Marek Czunkiewicz, były producent TVP, nie tylko relacjonuje wydarzenia, ale też pokazuje nieznane nikomu aspekty tragedii. To żywy zapis najnowszej historii, ale nie tej, podawanej w oficjalnych komunikatach tylko tej blisko ludzi, codziennej, ukazującej emocje i ludzkie dramaty.
Wroga atmosfera żądnego krwi tłumu i ciągłe zagrożenie życia - tak wyglądają kulisy jego pracy. Jako producent programów informacyjnych odpowiadał za wszystko - transport, logistykę, technikę i technologię. Na pomyłkę nie było czasu. Łatwo jest, gdy ma się czas na zaplanowanie szczegółów. Gorzej jeśli trzeba działać natychmiast, bo niespodziewanie w kolejnym punkcie zapalnym, gdzieś w Europie, wybucha kolejny konflikt, wojna lub zdarzyła się katastrofa. Aby widzowie mogli otrzymać jak najprawdziwszą relację z niebezpiecznego miejsca, Marek Czunkiewicz wiele razy musiał podejmować ryzykowne decyzje - merytoryczne, polityczne, życiowe...
Nikt mu wtedy nie podpowiadał jak ma to zrobić. Przecież nikt inny tego nie wiedział. Miał to zrobić i koniec. Nawet jeśli ktoś przystawił mu kałasznikowa do skroni, tak jak to miało miejsce dwa lata temu gdzieś na Krymie. Tam mu się udało. Innym razem może już nie mieć tyle szczęścia.
Oprócz wrogów obcych, często musiał mierzyć się także z wrogami ze swojego podwórka. W Smoleńsku, po katastrofie jego materiały były podkradane przez najpopularniejsza polską stację komercyjną. Sam o tym wydarzeniu wspomina:
"Wszystko, co przekazywaliśmy szło bezpośrednio na antenę. Ze zgrozą spostrzegliśmy, że nasze materiały idą także "na żywo" w innych stacjach komercyjnych. (...) konkurencja materiały Telewizji Polskiej wypuszczała jako pierwsza. Ktoś musiał przekazać stacjom komercyjnym bezpośrednie kody satelity. Zadzwoniłem do mojej dyrekcji z awanturą. Odbiłem się od ściany, taką decyzję podjął prezes. (...) Zarząd jest pod stałym obstrzałem politycznym. Ulubiona telewizja rządu nie była w stanie z nami w Smoleńsku konkurować. Mieli jedną ekipę i zawodny, rosyjski zestaw satelitarny. Nie przygotowali się. Szkoda im było pieniędzy. Teraz za pieniądze TVP, czyli za darmo robią sobie program. Wystarczyło zadzwonić do zaprzyjaźnionych polityków, a oni już sprawę załatwili. (...) To bolało. Tyle przygotowywań, tyle pracy. Po latach przyzwyczaiłem się."
 |
| Marek Czunkiewicz. |
Kim jest autor książki "Teatr wojenny. Reportaże. Gruzja, Smoleńsk, Majdan", która niedawno ukazała się nakładem wydawnictwa Editions Spotkania? Ten dziennikarz, korespondent wojenny i producent telewizyjny od 1990 roku związany jest z Telewizją Polską. na swoim koncie ma kilka tysięcy relacji reporterskich w programach informacyjnych. Jest także reżyserem i scenarzystą wielu filmów dokumentalnych. Był głównym producentem obchodów 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej, a tym samym autorem relacji z miejsca tragicznej katastrofy prezydenckiego samolotu TU-154M w Smoleńsku. Jako producent obsługiwał również wydarzenia na kijowskim Majdanie, a potem wojnę w Donbasie.
Książka "Teatr wojenny. Reportaże. Gruzja, Smoleńsk, Majdan" od strony wizualnej prezentuje się znakomicie. Oprócz wstrząsających reportaży z takich miejsc jak Smoleńsk, Donbas, Krym, Tbilisi, Kijów, Majdan czy Białoruś czytelnicy otrzymują 90 stron kolorowych, często unikatowych i niepublikowanych wcześniej zdjęć, prezentujących jak wyglądała praca ekipy telewizyjnej, relacjonującej dramatyczne wydarzenia w ogarniętych chaosem miejscach. Całość dopełnia bardzo dobrej jakości papier, na którym książka została wydrukowana.
Marek Czunkiewicz
"Teatr wojenny. Reportaże. Gruzja, Smoleńsk, Majdan"
ISBN: 978-83-7965-204-4
Liczba stron: 372
Okładka: Miękka
Wymiary: 135 x 212 mm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz