Czołgi II wojny światowej

   „Czołgi II wojny światowej. Ilustrowana encyklopedia” to niezwykły album, zawierający ponad 500 kolorowych i bardzo szczegółowych ilustracji czołgów, ich rzutów z profilu i trzech czwartych, pochodzących z obszernego zbioru prac Jeana Restayna, światowej sławy ilustratora i wybitnego specjalisty od czołgów i pancernych wozów bojowych. Oprócz najbardziej popularnych czołgów niemieckich, rosyjskich, amerykańskich i brytyjskich - w albumie obecne są także mniej znane lub zapomniane czołgi służące w pozostałych siłach zbrojnych, biorących udział w II wojnie światowej.

Gestapo po roku 1945. Kariery, konflikty, konteksty

   Gestapo, czyli Urząd Tajnej Policji Państwowej w III Rzeszy, zlikwidowano w roku 1945, a jego zbrodnie zostały w pełni ujawnione przed światem. Większość członków tej organizacji przeżyła wojnę, jednak nie wszyscy odpowiedzieli za swoje zbrodnie. Książka „Gestapo po roku 1945. Kariery, konflikty, konteksty” opisuje powojenne losy byłych członków Gestapo – ich ucieczki, wymówki, próby uniknięcia odpowiedzialności karnej oraz kariery, jakie zbrodniarze wojenni robili we własnym kraju. Poruszono także temat procesów zachodzących w społeczeństwie niemieckim po przegranej wojnie oraz wymierzania sprawiedliwości indywidualnej.

Dziennik diabła - Robert Wittman, David Kinney

   Alfred Rosenberg był nazistowskim zbrodniarzem, głównym ideologiem III Rzeszy oraz jednym z najbardziej zaufanych ludzi Adolfa Hitlera. Skazany na śmierć w Norymberdze, pozostawił po sobie dziennik, który w tajemniczych okolicznościach zniknął. Agent FBI Robert K. Wittman oraz dziennikarz David Kinney w książce „Dziennik diabła. Alfred Rosenberg. Człowiek, który stworzył Hitlera” przedstawiają drogę, jaką musieli przebyć, aby odnaleźć i odzyskać zaginiony dziennik. Kto i dlaczego ukrył ten dokument? Komu zależało, by zapiski Alfreda Rosenberga nigdy nie ujrzały światła dziennego?

Mord na Wołyniu. Tom II - Marek Koprowski

   Rzeź wołyńska odcisnęła swoje krwawe piętno na życiu tych, którym udało się przeżyć. Ukraińscy oprawcy z UPA nie robili dla nikogo żadnych wyjątków. Bezwzględnie mordowali wszystkich - mężczyzn, kobiety i dzieci. Rąbali siekierami, cieli piłami i nożami, przebijali widłami. Domy podpalali. W krótkim czasie z powierzchni ziemi znikały całe wsie. Marek Koprowski, ekspert w temacie historii Kresów, powraca z drugim tomem książki „Mord na Wołyniu. Zbrodnie ukraińskie w świetle relacji i dokumentów”, poświęconej ośrodkom samoobrony polskiej na Wołyniu - jedynym miejscom, w których Polacy mogli mieć nadzieję na przeżycie.

August Gissler i tajemnica Wyspy Kokosowej

   Na przestrzeni ostatnich wieków marzenia o odnalezieniu pirackiego skarbu stały się celem życia wielu poszukiwaczy skarbów. Stare mapy, zagadkowe wpisy w dziennikach oraz opowieści przekazywane sobie przez żeglarzy, gdzieś w obskurnych tawernach – to wszystko rozpalało wyobraźnię ludzi, każąc im podążać do najdalszych zakątków świata tropem zrabowanego złota, srebra i klejnotów. Na przełomie XIX i XX wieku niemiecki inżynier August Gissler, przez prawie trzy dekady, owładnięty był obsesją na punkcie odnalezienia pirackiego łupu, który według legend miał być ukryty na odległej Wyspie Kokosowej. Aby zrealizować swoje marzenie, gotów był poświęcić wszystko, co było dla niego najcenniejsze. Uparcie dążył do celu, nie zwracając uwagi na wszelkie kłopoty i przeciwności losu. Do końca wierzył, że skarb jest na wyciągnięcie ręki. Jednak wulkaniczna wysepka nie zamierzała zbyt łatwo podzielić się z nim tym, co miała najcenniejszego…

   Położona na Pacyfiku Wyspa Kokosowa, jak żadne inne miejsce na ziemi, kusiła śmiałków obietnicą szybkiego wzbogacenia się. Próbowało wielu. Jedni rezygnowali z poszukiwań po kilku dniach, inni po kilku miesiącach, ale August Gissler nie zamierzał się poddać. Przez 27 lat bezustannie starał się odnaleźć skarby zakopane przez dwóch słynnych XIX-wiecznych piratów - Don Pedro Beniteza, znanego jako „Krwawa Szpada” Bonito oraz kapitana Williama Thompsona. Aby być bliżej skarbu, Gissler i jego żona Mary, pod pretekstem założenia rolniczej kolonii, spędzili na Wyspie Kokosowej 14 lat. Dla jednych ludzi, ich wysiłek stał się symbolem ludzkiej wytrwałości, dla innych – czystej naiwności. Opuszczeni przez wszystkich, nie tracili nadziei i wiary na ostateczny sukces. Jednak zadanie, które przed sobą postawili okazało się znacznie trudniejsze niż przypuszczali…